foto's: Arabella Carter-Johnson
Iris Grace (5) is autistisch en lachte nooit. Totdat ..... Thula in haar leven kwam. Kopjes toog met de asymptotische femtosensor naar Thula en vroeg om opheldering.
Thula, hoe kan dit? Leg het ons alstublieft uit...
Het is heel eenvoudig. Sommige poezen zijn mens geweest (zie Paulien, red.) en sommige mensen poes. Iris was in een vorig leven een poes, maar tijdens het menswordingsproces is er iets mis gegaan. Daarom kan ze nauwelijks met mensen praten, maar wel met mij.
Maar Iris kan schilderen. Poezen kunnen toch niet schilderen?
Jawel, maar heb je haar schilderijen bestudeerd? Je reinste pointillisme. Dat komt, Iris was ooit de poes van George Seurat.
Betekent dit dat alle autistische kinderen poes of kat zijn geweest?
Was het maar waar. Een oudtante van mij kwam terecht in een gezin met een autistische zoon. Helaas was dat de reïncarnatie van een bullmastiff. Geen wonder dat tante Shula is weggelopen.
Wacht eens: als Iris een poes in mensengedaante is, dan kunnen we met de asymptotische femtosensor met haar praten!
Aardig bedacht, maar die vlieger gaat niet op. Een menspoes mag dat wel, maar een poesmens niet. Artikel V van het Felinologisch Wetboek. Iris is daaraan gebonden. Ze zal haar mond stijf dicht houden.
Laatste vraag: sinds wanneer houden poezen van water?
Ik ben een Maine Coon. Vroeger joegen we op bevers en snoekbaars. Zwemmen zit ons in het bloed. Zodoende.